Anayasalar bir ülkenin siyasi termometresidir. O ülkede belli bir periyottaki güçler istikrarını yansıtırlar. Ve olağan bu istikrar değiştiğinde de anayasalarda değişiklikler yapılır. Yeni istikrar, yeni anayasaya yansır. Gerçekten bizde 80 yıllık vesayet geriletilince ve vesayet kurumları asli vazifelerine döndürülünce şahsen sistem değiştirildi. Yeni sistemde yürütme güçlendirildi ve siyaset dışı odakların müdahalesine kapatıldı. Üstelik kabine meclis dışından seçildiği için gerçek bir yasama ve yürütme ayrılığı sağlandı. İstikrarsız, bir gensoru ile devrilen, ömrü iki yılı bulmayan hükümetler yerine, beş yıl anlamsız müdahalelere kapalı bir yürütme oluşturuldu. Seçilirse bu nimetten elbette CHP ve öteki partiler de faydalanacak. Projelerini (varsa) gerçekleştirmek için bol bol vakit bulacak. Projesi olmayan da dört yılın sonunda bir daha iktidar yüzü göremeyecek. (Zaten Kılıçdaroğlu da kapalı kapılar ardında yaptığı çeşitli münhasır toplantılarda bu sistemin değiştirilebilmesi için en az 10 yıla ihtiyaç olduğunu söylüyormuş bir Dersimli dostumun aktardığı kadarıyla. Yani yoluna çıkmış herkes..)
Ancak bu yeni istikrar Anayasamıza tam olarak yansımadı, kısmen yansıdı ve öbür düzenlemeler gerektiğini iktidar da ortağı da biliyor. Hakikaten MHP 2021 Mayısında bir anayasa taslağını tartışmaya açtı.
Şimdi muhalefet de anayasada kıymetli değişiklikler öneriyor. Bir defa değişiklik teklifinin kendisi bile 84 husustan oluşuyor. Keza MHP’nin taslağı da 100 husus. Halbuki mesela 235 yıllık ABD anayasası, bir önsöz ve 7 husustan oluşur. 235 yılda da 27 yasa değişikliği görmüştür. İngiltere’de anayasa da yoktur. Bu, her şeyden evvel bizim anayasacılıkta çok da başarılı olmadığımızı gösterir.
Anayasa bir ülkedeki siyasi güçler istikrarını yansıtır demiştik. 84 unsurluk teklif ise ülkedeki güçler istikrarını yansıtmadığı üzere, teklifte bir evvelki istikrara dönme uğraşı görülüyor. Üstelik 80 yıllık gayret ile ortadan kaldırılan vesayet ve onun birtakım kurumları yine oluşturulmak isteniyor. Bu, her şeyden evvel ülkedeki siyasi ortamla örtüşmediği üzere, halkta da karşılık bulmayacak bir yaklaşım.
Bu tıp “dalavereler” altılı ganyan masasına çok yakışıyor olabilir. Lakin siyasetin “s”sini bilenler dahi çabucak fark edeceklerdir ki halkın yüzde 50+1 oyunu alan, yani sokaktaki iki bireyden birinin oyunu alan popülaritede bir insanı “yetkisizleştirip”, yüzde 20-25 almış birinin buyruğuna sokamazsınız. Seçimle yetkisiz birini seçmek de siyasi tarihte bu bizim muhalefete düştü ya…
Yahu, yetki vermeyeceksen neden adamı en büyük yetki kaynağına, en büyük meşruiyet kaynağına, yani halka seçtiriyorsun?
Neden daha işin başında meşruiyet çelişkisi başlatıyorsun? Neden karmaşa ve istikrarsızlık tohumları ekiyorsun?
İnsanlar sizin geri getirmek istediğiniz sistemi doksan sene denedi, artısını eksisini gördü ve kendilerine sorulduğunda başkanlık sistemine evet dediler.
Başkanlık sisteminden mutlular mı? Sorulabilir, ölçülebilir.
Neresinden şikâyetçiler? Tespit edilebilir.
Düzeltilebilir mi? Düzeltilebilir.
İktidar buna açık mı? Açık
Eski sisteme geri dönmek istiyorlar mı? O da sorulabilir.
Ne yapılamaz?
Eski sisteme dönmüyorum ayağına yeni sistemin kalbi olan yetkili başkanlık yerinde bırakılarak daha az oy almış biri daha yetkili bir başbakan yapılamaz.
Bu noktadan sonra geri kalan 83 maddeyi tartışmanın bir manası kalmıyor tabi.
Özetle, bir grup “uyanıklıklarla”, halkı tezgâha getirerek elinden kazanılmış hakkını almak sonra da cumhurbaşkanı diye toplama altılının her dediğine evet diyecek birini seçmek anayasa değişikliği, demokratik atılım falan değildir. Düpedüz organize üçkâğıtçılıktır. Üstelik yürütemeyeceğiniz bir dümendir.
Termometreyi taammüden ısıtıp yanlış göstermesini sağlamaya çalışan yedinci ortağınıza da o kadar güvenmeyin. Toplumda olmayan istikrarlar üzerine sistem inşa etmeye kalkmayın. Üstelik şu kara harekâtı gerçekleştikten sonra o termometre kimler için -273 dereceyi gösterecek göreceğiz…
@kalemciler
